چقدر این صحنه برام آشناست. زیر نم نم بارون...خیره به چراغ تو خیابون
و بلندگوی خودرویی که passacaglia مینوازد (ورژن پیانو)
چه اتفاقی برام افتاده نمیدونم...
حسشو دوس دارم...
دوپامین؟ سروتونین؟ یا ملغمه ای از دوتاش؟ هر چه هست دست به یکی پیانو و بارونه...
نمیدونم چه حسیه ولی هر چی هست خیلی فراتر از فرو ریختن آب بر جمجمه ای بی پناه باید باشه. انقدر خاص و دوست داشتنی که به خاطر بیشتر تجربه کردنش تمام تلاشمو برای بازگشت به مازندران کردم...
یه ترکیب بی نظیر از احساس، سرزندگی و جوانی...
یه ترکیب به شدت "بارانی"
بازگشت به تاریخ انتشار نخستین "از دل برآمده" این حیاط خلوت، برای من تا همیشه 2/2/2 تاریخ خاطره ساز روشن شدن ذوقی فراموش شده خواهد بود...
با سلام و احترام خدمت مخاطبین عزیز
همزمان با عید سعید فطر سیتروس صرفا با هدف به اشتراک گذاری "از دل بر آمده" های علمی ادبی شروع به فعالیت می نماید.